مشاوره رایگان
لطفا فرم زیر را تکمیل بفرمایید.
کلمه اسلامپ از انگلیسی گرفته شده و بهمعنای افت یا شل شدن است. در مهندسی عمران، وقتی از اسلامپ حرف میزنیم، منظور میزان روانی بتن تازه است؛ یعنی چقدر بتن حالت خمیری دارد و راحت شکل میگیرد. این واژه در اصل به افت ارتفاع بتن بعد از برداشتن قالب مخروطی اشاره دارد، اما بهصورت کلی معیاری برای سنجش کارپذیری بتن است.
اسلامپ بتن ( به انگلیسی Concrete slump) معیاری برای اندازه گیری میزان روانی بتن و عاملی تاثیرگذار بر کارایی بتن می باشد. در المان های سازه ای که از بتن و میلگرد ساخته می شوند باید بتن به خوبی درون قالب بتن ریخته و به راحتی بین میلگرد ها جریان پیدا کند؛ طی این فرایند باید سنگدانه ها همبستگی و یکپارچگی خود را حفظ کنند و از هم جدا نشوند. همچنین مخلوط تا حدی منسجم باشد که حباب هوا وارد آن نشود.
کیفیت بتن در پایداری و استحکام سازه تاثیر بسیار زیادی دارد بنابراین قبل از بتن ریزی باید آزمایش هایی روی بتن انجام گیرد تا از کیفیت و خواص آن اطمینان حاصل کرد. یکی از عوامل مهم در کیفیت ساخت و دوام سازه های بتنی اسلامپ بتن است. این مشخصه با آزمایش اسلامپ بتن (Concrete slump test) اندازه گیری می شود. تست اسلامپ علاوه بر اینکه به اطمینان از کیفیت بتن کمک میکند، باعث می شود اختلاط، حملونقل و بتن ریزی به صورت بهینه انجام شود. در واقع سنجش اسلامپ بتن مشخص می کند که مقدار آب موجود در مخلوط بتن مناسب می باشد یا نه.
میزان اسلامپ بتن بر اساس روش مندرج در استاندارد (دت۵۰۵) کنترل می شود. پیمانکار موظف است بتن موردنظر را بر اساس اسلامپ های خواسته شده در مشخصات فنی خصوصی و نقشه های اجرایی تهیه نماید
سنجش اسلامپ بتن (به انگلیسی Concrete slump test) نیازمند وسایل و مراحلی است که در این قسمت به آن می پردازیم:
وسایل مورد نیاز :
ابتدا توجه کنید مخلوط بتن باید در ظرفی که قابلیت جذب آب ندارد ریخته شود؛ ظروف کاملا تمیز باشد و آزمایش اسلامپ ۱۵ دقیقه بعد از اختلاط بتن تازه انجام شود.
قاعده بزرگ مخلوط را روی سینی فولادی قرار دهید و روی آن بایستید تا مخروط تکان نخورد.
بتن باید در ۳ لایه داخل مخروط قرار گیرد به صورتی که ارتفاع هر لایه بعد از کوبیدن با میله حدود یک سوم ارتفاع مخروط شود. با استفاده از بیل یا بیلچه مخروط را طی ۳ مرحله با مخلوط بتن پر می کنیم. در هر مرحله با استفاده از میله با ۲۵ ضربه بتن را می کوبیم.(ضربات باید به گونه ای باشد که تمام مخلوط به طور یکنواخت کوبیده شود. همچنین تمامی نواحی روی سطح مقطع لایه را پوشش دهد.) دوباره با بیل یا بیلچه تا دو سوم مخروط را پر میکنیم و با میله ۲۵ ضربه جهت کوبیدن وارد میکنیم. در مرحله ی سوم مخروط را کاملا از بتن پر می کنیم و دوباره ۲۵ ضربه به آن وارد می کنیم تا خوب کوبیده شود.
در این مرحله اگر مخروط از بتن پر نشده بود مقداری بتن اضافه میکنیم تا کاملا پر شود و سپس با یک میله بتن اضافی را از روی مخروط کنار می زنیم تا سطح یکنواخت و صاف شود. بتن ریخته شده به اطراف را پاک می کنیم.
مخروط را به آرامی در مدت ۵ الی ۱۰ ثانیه به سمت بالا کشیده (هیچ حرکت جانبی یا چرخشی نباید وجود داشته باشد) و در کنار مخلوط بتن قرار می دهیم.
با بالا کشیدن قالب، مخروط بتن تحت تاثیر وزنش به سمت پایین رانش می کند. با استفاده از متر یا خط کش ارتفاع مخروط بتنی و مخروط فولادی را اندازه می گیریم. اختلاف ارتفاع این دو مخروط عدد اسلامپ بتن (به انگلیسی Concrete slump number) نامیده می شود که بر حسب میلی متر و با تقریب ۱۰ میلی متر بیان می شود. این عدد از ۲۵ الی ۱۰۰ میلی متر متغیر است. این مقدار در تصویر زیر با h بیان شده است.
تمامی مراحل از پر کردن قالب تا بالا کشیدن مخروط فولادی باید طی ۱۵۰ ثانیه (۲.۵ دقیقه) و بدون وقفه انجام شود.
در این آزمایش ۴ حالت برای نمونه مورد آزمایش ممکن است اتفاق بیفتد:
این حالت هنگامی اتفاق می افتد که بعد از بلند کردن مخروط فولادی، مخلوط بتن به طور کامل فرو می ریزد یا اصطلاحا وا می رود.
نیمه ای از بتن به یک طرف متمایل می شود و در یک سطح برشی فرونشست می کند. در این صورت آزمایش دوباره باید تکرار شود و در صورت وقوع این حالت اسلامپ برشی به عنوان نتیجه آزمایش گزارش می شود.
در این حالت بعد از برداشتن مخروط فولادی، بتن هیچ گونه نشستی ندارد و به همان حالت قالب اسلامپ باقی می ماند.
در این حالت سنجش اسلامپ بتن مورد قبول می باشد. در اسلامپ واقعی مخروط بتن فقط مقداری نشست می کند.
بتن بر اساس کاربردی که دارد و همچنین با توجه به اینکه در چه عضوی استفاده می شود، دارای اسلامپ های متفاوتی می باشد. در واقع مقدار مجاز اسلامپ بتن به کاربرد آن بستگی دارد.
میزان اسلامپ برای اعضا و قطعات بتنی مطابق جدول زیر است.(نشریه ۵۵ جدول ۵-۳-۲-۱)
با توجه به جدول فوق اسلامپ مجاز برای شالوده و پی و دالها حداقل ۲۵ میلی متر و حداکثر ۷۵ میلی متر می باشد. برای ستون ها و تیر ها و دیوار ها اسلامپ می تواند از حداقل ۲۵ میلی متر تا حداکثر ۱۰۰ میلی متر متغیر باشد و اگر بتن ریزی برای قطعات و عضو های حجیم باشد این عدد در محدوده ۲۵ میلی متر تا ۵۰ میلی متر قابل تغییر است.
از عوامل موثر بر اسلامپ بتن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
همچنین موارد زیر در نتیجه آزمایش اسلامپ موثر می باشد.
نحوه اجرای سنجش اسلامپ بتن در استاندارد کشورهای مختلقی وجود دارد که البته چندان تفاوتی باهم ندارند. از جمله این استانداردها میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
روانی بتن شاخصه ایست ذاتی که با آزمایش اسلامپ بتن تعیین می شود. در واقع روانی بتن به توانایی جاری شدن بتن و جا گرفتن میان اجزای اجرایی و قالب ها می باشد. بتن با اسلامپ بالا روان تر است و برای مواردی با فضا تنگ و پیچیده مناسب تر است؛ به هرحال اسلامپ بتن باید تحت نظر دستگاه نظارت تعیین شود. بر اساس استاندارد ملی ایران شماره ۳۵۱۹ روانی بتن بر حسب اسلامپ آن به چهار کلاس (از S1 تا S4) به صورت زیر طبقه بندی می شود.
همچنین مطابق نشریه ۱۰۱ بتن با توجه به کاربرد بر اساس طبقه بندی روانی و میزان اسلامپ در دسته های زیر طیقه بندی می شود.
در بتن خودتراکم آزمایش اسلامپ که برای ارزیابی جریان آزاد افقی بتن صورت میگیرد به این صورت است که یک لایه بتن بدون تراکم و کوبیدن داخل مخروط قرار میگیرد و سطح آن با ماله صاف می شود. قالب به آرامی به بالا کشیده می شود و به بتن اجاره داده می شود که جریان یابد. در نهایت میانگین دو قطر عمود بر هم دایره ی ایجاد شده از بتن معیاری از روانی بتن خودتراکم می باشد. برای این بتن می توان از آزمایش جریان اسلامپ T50cm نیز بهره گرفت. هم زمان با بلند کردن قالب مخروطی کرونومتر را فعال کرده و زمان رسیدن قطر دایره به ۵۰ سانتی متر اندازه گیری می شود. این آزمایش معیاری ثانویه برای تعیین روانی بتن خود متراکم است.