انواع قالب بتن

چوب ها برای ساخت قالب چوبی به دو دسته کلی تقسیم می شوند: 

    ۱) چوب درختان سوزنی برگ مانند کاج، سرو 

    ۲) چوب درختان پهن برگ مانند چنار، بلوط، افرا، صنوبر (تبریزی)

در مقام مقایسه، چوب سوزنی برگان نرمتر و سبکتر است و آنها را نرم چوب می گویند. چوب پهن برگان را سخت چوب می گویند. در مقابل سوزنی برگان دارای گره های مرده بیشتری هستند. تغییر شکل های چوب های درختان پهن برگ در مقابل تغییرات رطوبت، بیشتر از سوزنی برگان است و امتیاز منفی آنها در استفاده در امر قالب سازی است. در کل چوب درختان سوزنی برگ برای ساخت قالب ترجیح داده میشود. چوبی که با نام چوب روسی در ایران معروف است، از همین نوع سوزنی برگ است که از کشورهای روسیه و فنلاند وارد می شود. 

منابع چوبی ایران بسیار محدود است و در ضمن درختان جنگل های ایران اکثرا پهن برگ می باشند. در استان های گیلان و مازندران طرح کاشت و استحصال صنعتی از چوب توسط شرکت چوکا (چوب و کاغذ ایران انجام می شود که تکنولوژی آنها کانادایی است و محصول آنها کاغذ، نئوپان و چوبهای تزیینی می باشد. نقاطی که توسط این شرکت جنگل برداری می شود، مجددا توسط درختان سوزنی برگ کاشته می شود. به هر حال با روند فعلی، جنگل های ایران به سمت نابودی میل میکنند تا توسعه، یعنی میزان برداشت از آنها (چه قانونی و چه غیرقانونی) بیش از مقدار کاشت است که این مشکل باید هرچه زودتر حل شود. با این اوصاف استفاده از چوب داخلی برای ساخت قالب اصلا توصیه نمی شود و این کار بهتر است توسط چوب های وارداتی و یا مصالح دیگر انجام شود. 

تنها چوب محصول داخل که در شرایط فعلی از آن در امر قالب سازی به صورت چوب گرد شمع چوبی) و با دو تراش استفاده می شود، چوب تبریزی است که با نام های سپیدار و صنوبر نیز شناخته می شود. این چوب رشد سریعی دارد و در مناطق معتدل ایران ظرف ۱۰ تا ۱۵ سال به بار می نشیند و کاشت و برداشت آن حالت نیمه صنعتی پیدا کرده است. الوار حاصل از این نوع چوب بسیار نرم بوده و دارای تغییر شکل های رطوبتی زیاد می باشد و به چوب سفید معروف است. 

برای استفاده صنعتی از چوب، باید آن را عمل آوری کرد. درختانی که تازه قطع می شوند، دارای رطوبتی بین ۴۰ تا ۵۰ درصد می باشند. پس از بریدن درخت، پوست آن را در فصل سرما جدا کرده و آن را به اندازه موردنیاز بریده و دسته بندی می کنند. پس از مدتی چوب رطوبت خود را در محیط از دست داده و میزان رطوبت آن به ۱۹ درصد می رسد که برای استفاده مناسب است. برای خشک کردن چوب می توان از کوره های مخصوص استفاده نمود. 

در مرحله آخر، برای عمل آوری چوب آنها را باید توسط مواد شیمیایی مناسب (نظیر کرئوزوت، مازوت، تانالیت) اشباع کرد. با این عمل تغییر شکل های رطوبتی چوب کاهش پیدا کرده، در مقابل حشرات مصونیت بیشتری پیدا کرده و با استفاده از مواد شیمیایی خاص، حتی مقاومت آتش سوزی آن نیز افزایش پیدا میکند. شکل ۲- ۱، تصویری از قالب بندی سنتی با چوب است