قالب بندی دیوار دو طرفه چگونه است؟ تجهیزات و نحوه اجرا
نگین گودرزی
بدون نظر
انتخاب سیستم قالب بندی دیوار تحت تاثیر عوامل مختلفی همچون نوع دیوار، کاربرد آن و موقعیت اجرای آن قرار دارد. در این مقاله به بررسی جامع سیستم قالب بندی دیوار دو طرفه می پردازیم و به این سوالات پاسخ میدهیم. قالب بندی دیوار دو طرفه چیست؟ تجهیزات قالب بندی دیوار دو طرفه و نحوه اجرای آن کدام است؟ تفاوت قالب بندی دیوار دو طرفه و یکطرفه چیست؟ اشتباهات رایج در قالب بندی دیوار دو طرفه کدام است؟ عوامل موثر در انتخاب سیستم قالب بندی دیوار چیست؟
فهرست محتوا
قالب بندی دیوار دو طرفه چیست؟
یکی از روشهای پرکاربرد برای اجرای دیوارهای بتنی، قالب بندی دو طرفه است که برای انواع دیوارهای بتنی از جمله دیوارهای برشی، سازهای و حائل به کار میرود.
در این روش، دو طرف دیوار توسط قالبها محصور میشود و بتن در فضای میان آنها ریخته شده و شکل میگیرد. به عبارتی، قالببندی مانند یک سد محکم عمل میکند که جلوی بتن تازه را میگیرد تا زمان گیرش و سخت شدن آن فرا برسد.
برای قالب بندی دیوار دو طرفه روشهای مختلفی وجود دارد. در گذشته از آجر یا بلوک به عنوان قالب استفاده میشد، اما امروزه این کار اغلب با قالبهای مدولار انجام میشود. قالبهای مدولار میتوانند از چوب، فلز، پلاستیک یا پلیمر ساخته شده باشند. برای انتخاب مناسب نوع پانل میتوانید به مقاله انواع قالب بتن مراجعه کنید در مقایسه قالب بتن فلزی و پلاسیکی، با توجه به عیوب قالب پلاستیکی ، پیشنهاد میشود از قالب فلزی استفاده شود.
یکی از مهمترین مسائلی که باید در قالب بندی دیوار دوطرفه به آن توجه کرد، استحکام و پایداری قالبها در برابر فشار جانبی بتن است. این فشار ممکن است ناشی از وزن بتن تازه، عملیات ویبره کردن، یا حتی ضربههای حین بتنریزی باشد. اگر قالبها بهخوبی مهار نشده باشند، ممکن است باز شده و باعث خرابی دیوار شوند.
تجهیزات قالب بندی دیواردو طرفه
برای قالببندی دیوار دو طرفه، تجهیزاتی مورد نیاز است که هم وظیفه ایجاد سیستم قالب و هم پایدارسازی و مهاربندی آن را بر عهده دارند. این تجهیزات عبارتند از:
پانل قالب بتن برای شکلدهی به بتن و تشکیل سطح نهایی دیوار
پین و گوه و واشر جهت اتصال محکم پانلهای قالب به یکدیگر.
بولت تمام رزوه برای نگهداشتن فاصله دو قالب روبهرو و مقاومت در برابر فشار جانبی بتن.
میان بولت آببند جهت جلوگیری از نشت دوغاب بتن در محل عبور بولتها.
سولجر یا لوله داربست به عنوان پشتبند برای پایدارسازی و جلوگیری از کمانش قالب.
جک شاغولکننده به منظور تراز و قائم نگه داشتن قالبها.
واشر کاش و واشر دولوله برای تثبیت اتصالات بولت.
مهره خروسکی جهت بستن و آزاد کردن سریع بولتها.
میلگرد برای اجرای شبکه آرماتور داخل دیوار و انتقال بارهای کششی.
اسپیسر به منظور ثابت نگه داشتن میلگردها و ایجاد پوشش بتنی مناسب.
اجرا
اجرای قالببندی دیوار دو طرفه شامل مراحلی است که باید با دقت و طبق اصول فنی انجام شود تا هم شکل هندسی دیوار مطابق نقشهها اجرا گردد و هم مهار فشار جانبی بتن تازه بهدرستی صورت گیرد. مراحل اجرای قالببندی دیوار دو طرفه به شرح زیر است:
آماده سازی بستر: سطح زیرکار باید تمیز و عاری از هرگونه نخاله و مواد زائد باشد. همچنین محل استقرار قالبها باید صاف، یکدست و کوبیده شود تا از جابجایی قالب یا نشت بتن جلوگیری شود.
نصب پال های قالب: پانلها در محل مشخص و با فاصله طراحیشده قرار گرفته و با تجهیزات لازم به یکدیگر متصل میشوند.
مهر فشار جانبی بتن: در این مرحله با استفاده از میان بولت آببند و انواع بولت دو سر رزوه، فشار جانبی مهار میشود. بدین صورت که بولتها از سوراخهای قالب عبور داده شده، سپس سولجر یا لوله داربست در پشت قالب نصب و در نهایت با واشر کاش و مهره خروسکی محکم میشوند. این مجموعه فشار هیدرواستاتیک بتن تازه را بهخوبی مهار میکند.
مهاربندی و شاقول کردن قالب ها: برای تراز و قائم نگه داشتن قالبها، قالب بتن از پشت توسط سولجر و جک شاقول کننده مهاربندی میشود. جک شاقولکننده با بازوهای خود امکان تنظیم دقیق قالب را فراهم میکند و مانع باز شدن یا کج شدن قالبها در زمان بتنریزی و ویبره میشود
نصب شبکه میلگرد: آرماتوربندی بتن مسلح طبق نقشههای اجرایی انجام میشود. هنگام بستن میلگردها باید اسپیسر در فواصل منظم کار گذاشته شوند تا پوشش بتنی مناسب حفظ شود.
بتن ریزی و ویبره: بتنریزی بهویژه در ارتفاعهای زیاد باید بهصورت مرحلهای انجام شود. ارتفاع سقوط بتن از پمپ باید کنترل شود و ویبرهکردن بتن بهطور کامل انجام شود تا از ایجاد حباب هوا و کرمو شدن بتن جلوگیری شود.
بازکردن قالب: پس از گذشت زمان لازم جهت باز کردن قالب، قالبها بهآرامی جدا میشوند تا به سطح بتن آسیبی وارد نشود.
تفاوت قالب بندی دیوار دو طرفه و یک طرفه
قالببندی دیوارها معمولاً به دو صورت یکطرفه و دو طرفه انجام میشود که انتخاب هر یک از این روشها به ضخامت دیوار، نوع کاربری و موقعیت اجرای دیوار بستگی دارد. قالببندی دو طرفه بیشتر برای دیوارهای سازهای، دیوارهای حائل و دیوارهای برشی بهکار میرود، زیرا این نوع دیوارها به دقت ابعادی و مقاومت بالاتر نیاز دارند. قالببندی دو طرفه زمانی استفاده میشود که دسترسی به هر دو سمت دیوار وجود داشته باشد و این امکان را فراهم میکند که دیوارهایی با طراحی خاص و نمای معماری ویژه نیز ساخته شوند.
از طرف دیگر، سیستم قالببندی یکطرفه در مواقعی کاربرد دارد که یک طرف دیوار غیرقابل دسترس باشد و المانی محکم برای تکیه بتن و تحمل فشار جانبی وجود داشته باشد؛ مانند دیوار موجود، یا خاک متراکم در قسمت زیرزمین ساختمان. مثلا در روش تاپدان، برای اجرای طبقات زیرین، معمولاً از قالببندی یکطرفه استفاده میشود. البته باید توجه داشت که مهاربندی دیوار یکطرفه دشوارتر از قالببندی دوطرفه است، در حالیکه قالببندی دو طرفه بهدلیل نیاز به مونتاژ کامل قالبها، زمانبرتر میباشد.
همچنین قالببندی یکطرفه معمولاً دارای محدودیتهایی در طول و ارتفاع دیوار است و اغلب برای دیوارهای حائل کمارتفاع، کانالهای کوچک یا مناطقی که امکان دسترسی به پشت دیوار وجود ندارد بهکار گرفته میشود.
اشتباهات رایج قالب بندی دیوار دو طرفه
عدم مهار صحیح فشار جانبی بتن
انتخاب نامناسب نوع قالب
عدم تراز و ناشاقولی قالبها
نصب نامناسب آرماتورها و اسپیسرها
رعایت نکردن فاصله مناسب درمراحل بتنریزی
عدم استفاده صحیح از ویبره بتن
باز کردن زودهنگام قالبها
عوامل موثر در انتخاب سیستم قالب بندی دیوار
در انتخاب سیستم قالببندی دیوار، عوامل متعددی تأثیرگذار هستند از جمله: